Հայաստանի մայրաքաղաք Արտաշատի շրջակայքում։ Մի օր կենսատու բնության աստվածը՝ Գիսանեն, որոշեց այստեղ նշել իր տոնը և որպես երախտագիտության նշան հյուրընկալության համար՝ ստեղծեց ապշեցուցիչ գեղեցկությամբ և շքեղ համով գինի։

Այս հատուկ օրը գինին մկրտվեց «Արտայի ուրախություն», քանի որ այն իրավամբ կարելի էր համարել արվեստի գործ: Ենթադրվում էր, որ այս գինու յուրաքանչյուր կաթիլում աստվածների կախարդանքն է պարփակված՝ նրան հատուկ հմայքը հաղորդելով: Այս խելացի բառախաղով Գիսանեն պատվել է հյուրընկալ Արտաշատին։

Ժամանակի ընթացքում այս նրբաճաշակ գինու պատրաստման գաղտնիքը փոխանցվեց սերնդեսերունդ: Այսօր Արտաշատի գինեգործները շարունակում են մշակել խաղողի նույն յուրահատուկ տեսակները և կիրառում են գաղտնի արտադրության մեթոդներ՝ ապահովելով, որ գինու յուրաքանչյուր շիշը մնա մայրաքաղաքի վեհության վկայությունը՝ ողողված հնության և խաղողի այգիների կախարդանքի լույսի ներքո։